W lutym tego roku Raashi Sikka dołączyła do Ubisoft jako wiceprezes ds. globalnej różnorodności oraz przeciwdziałania wykluczeniu, zajmując nowoutworzone stanowisko w firmie w ramach trwającego procesu budowania bardziej przyjaznego środowiska pracy w Ubisoft oraz w ogóle w branży gier wideo. Sikka będzie odpowiedzialna za rozwój oraz wspieranie inicjatyw zwiększających różnorodność oraz opracowanie strategii przeciwdziałających wykluczeniu w studiach Ubisoft na całym świecie.
Zespół Prasowy Ubisoft News miał okazję spotkać się z Sikką kilka tygodni po objęciu przez nią stanowiska. Opowiedziała nam o swoich pierwszych wrażeniach w firmie, o tym jak zainteresowała się pracą w obszarze różnorodności i przeciwdziałania wykluczeniu, jak postrzega branżę gier wideo oraz o tym, jak wszyscy w Ubisoft możemy zaangażować się w tworzenie bardziej różnorodnego i tolerancyjnego środowiska pracy.
Poniżej znajdziecie wyedytowany zapis tego wywiadu.
Możesz opowiedzieć nam coś o swoim wykształceniu i dotychczasowej karierze zawodowej?
Raashi Sikka: Ukończyłam studia na wydziale mediów i komunikacji, ponieważ zawsze interesowały mnie historie jakie ludzie przekazują w różnych formach. Jednym z moich pierwszych miejsc pracy tuż po studiach był telewizyjny kanał informacyjny w New Delhi, NDTV. Byłam odpowiedzialna za produkcję pierwszego w Indiach teletonu charytatywnego, w trakcie którego były zbierane środki na ochronę środowiska. Ten program okazał się być wielkim sukcesem!
Później przeniosłam się do Bombaju, aby rozpocząć pracę w przemyśle rozrywkowym, co było dla mnie absolutną nowością. Dołączyłam do niewielkiej firmy zajmującej się produkcją telewizyjną, w której sprawowałam nadzór producencki przy indyjskim Idolu (lokalnej wersji programu American Idol), a później pracowałam przy szeregu innych widowisk telewizyjnych.
Finalnie jednak praca przy widowiskach typu reality show okazała się dla mnie rozczarowaniem. Odkryłam, że produkcje, przy których pracowałam, bazowały na przeróżnych stereotypach. Nie pasowało mi to i chciałam wszystko zmieniać, ale wtedy przemysł telewizyjny nie był jeszcze gotowy na zmiany, postanowiłam więc zrobić sobie przerwę i dobrze przemyśleć swoje kolejne kroki.
W tamtym czasie Uber planował akurat rozpoczęcie działalności w Indiach. To był rok 2013 i Uber nie był jeszcze ogólnoświatową marką, ale postanowiłam dać mu szansę. Byłam pierwszym pracownikiem tej firmy w New Delhi. Na początku byłam odpowiedzialna za marketing i społeczność w regionie, ale później przeniosłam się do międzynarodowej siedziby firmy w Amsterdam, aby rok później dołączyć do zespołu wyszukującego talenty.
Jak doszło do tego, że zaczęłaś się specjalizować w różnorodności i przeciwdziałaniu wykluczeniu?
RS: Już na początku swojej kariery zawodowej zauważyłam, że panuje dość powszechny stereotyp tego, jak mówi i wygląda ‘dobry pracownik’. Sama nie pasowałam do tego kanonu, więc gdy dołączyłam do zespołu talentów Ubera Uber, postawiłam sobie za cel rzucić wyzwanie temu stereotypowi i rozszerzyć definicję talentu.
W ciągu kolejnych lat zaczęłam odgrywać aktywną rolę w budowaniu tolerancyjnego środowiska pracy w Uberze, uruchamiając program Grup Zasobów Pracowniczych (ERG), przewodnicząc stowarzyszeniu Kobiety w Uberze i doradzając w tym obszarze szefostwu. W 2017, gdy Uber postanowił stworzyć zespół ds. różnorodności i przeciwdziałania wykluczeniu, uznałam, że to okazja, by na poważnie się w to zaangażować. Karierę w Uberze zakończyłam jako szefowa tego zespołu na obszarze Europy, Bliskiego Wschodu i Afryki, a także Azji i Pacyfiku, oraz globalnie dla Uber Eats.
Czy twoje międzynarodowe doświadczenia wpłynęły na zainteresowanie tematem różnorodności i przeciwdziałania wykluczeniu?
RS: Oczywiście. Moi rodzice przenieśli się z Indii do Stanów Zjednoczonych, gdy byłam jeszcze dzieckiem. Chcieli zapewnić mi prawidłowe dorastanie, wolne od uprzedzeń i dyskryminacji, z którymi wiedzieli, że mogę się zetknąć, jako świeżo przybyła imigrantka z Azji. Właśnie dlatego we wczesnym dzieciństwie w ogóle nie uczyłam się Hindi i niewiele wiedziałam o swoich indyjskich korzeniach czy kulturze. Gdy wróciliśmy do Indii, przeżyłam prawdziwy szok kulturowy, bo nagle zaczęli otaczać mnie ludzie, którzy co prawda wyglądali jak ja, ale nie mówili jak ja i nie podzielali moich przekonań kulturowych.
Zawsze miałam wrażenie, że tak naprawdę nigdzie nie jestem u siebie, co miało istotny wpływ na moje dorastanie. Dlatego sama przeciwdziałałam własnemu wykluczeniu starając się tworzyć przyjazne warunki dla innych. Stało się to częścią mojej tożsamości i w ten sposób poruszam się w świecie.
Czy jest jakaś konkretna wiedza lub umiejętności, nabyte w dotychczasowej pracy zawodowej, które twoim zdaniem mogą pomoc ci w dalszym rozwoju?
RS: Nie wierzę w jakieś ‘uniwersalne umiejętności’ wynoszone z innych firm, ale raczej w dobre zwyczaje, które należy zaszczepiać w każdej organizacji. Pierwszy miesiąc w Ubisoft w całości poświęciłam nauce i słuchaniu, aby pomóc w formułowaniu i współtworzeniu wizji, misji oraz strategii dla firmy.
Dużo słyszałam o grupach zasobów pracowniczych w Ubisoft, co daje mi wyobrażenie o sytuacji w biurach, regionach i studiach. Jako ktoś, kto kierował już takimi grupami w przeszłości, wiem jak trudnym, a zarazem satysfakcjonującym zajęciem może być ich prowadzenie. Chciałabym wprowadzić większa synergię pomiędzy już istniejącymi grupami oraz tymi, które dopiero powstaną. Z moich doświadczeń wiem, jak strategiczną rolę mogą one odgrywać, jeśli tylko są wspierane, uznawane i nagradzane przez firmę, i właśnie do takiej sytuacji mam nadzieję doprowadzić.
Kolejnym obszarem, który mam nadzieję zgłębić, jest produkcja. Rozumiem presję oraz terminowość związaną z przygotowaniem i przekazaniem produktu do sprzedaży, zarówno z powodów technicznych jak i rozrywkowych. Chce sprawdzić jak w Ubisoft tak naprawdę wygląda robienie gier przeciwdziałających wykluczeniu i jak możemy wspólnie i kreatywnie rozbudować ten element.
Różnorodność oraz przeciwdziałanie wykluczeniu to ostatnio dość modne określenia, ale co one tak naprawdę znaczą dla ciebie, i w jaki sposób mogą przejawiać się w takiej firmie jak Ubisoft?
RS: Masz rację – określenia takie jak różnorodność, równość czy przeciwdziałanie wykluczeniu są często używane, ubiegły rok był pod tym względem rekordowy, ale często są używane w nieprawidłowym kontekście. Bez wdawania się w wykładnię literalną tych określeń mogę powiedzieć, że dla mnie symbolizują one po prostu szansę; zmianę; lepszy, bardziej tolerancyjny świat; i postępowanie we właściwy sposób. Gdy zapominamy o różnorodności, równości oraz przeciwdziałaniu wykluczeniu, odbieramy sobie niezliczoną ilość szans, tak z ludzkiej jak i z biznesowej perspektywy. W Ubisoft najważniejsze będzie połączenie naszych strategii wspierających różnorodność i tolerancję ze strategią biznesową. Nie można zapomnieć, że zróżnicowane i darzące się wzajemnym szacunkiem środowisko pracownicze, wspierane przez systemy i procedury równościowe, znajduje swoje odzwierciedlenie w autentyczności i różnorodności historii, światów oraz postaci, przedstawianych w naszych grach.
Miniony rok doprowadził do licznych zmian społecznych. Jak te wydarzenia wpłynęły na różnorodność i tolerancję w miejscach pracy?
RS: Ubiegłoroczne wydarzenia w ogromnym stopniu obnażyły nierówności, które na ogromną skalę są obecne w społeczeństwie. Na przestrzeni minionych dziesięciu lat, kilka krajów poczyniło znaczne postępy w dziedzinie parytetów płciowych, zwiększając na rynku pracy obecność kobiet oraz osób o różnych kolorach skóry. Kryzys związany z COVID przekreślił znaczną część tych zmian. Na przykład z reportów wynika, że kobiety padły ofiarą nieproporcjonalnych zwolnień, wirus uderzył bowiem najmocniej w branże oparte na kontakcie z klientem, takie jak usługi hotelarskie, edukacja i handel, gdzie z zasady jest większa obecność kobiet. Zamknięcie szkół i przedszkoli także wywarło ogromny wpływ na odejście kobiet z rynku pracy, ponieważ to one w głównej mierze pracowały w takich miejscach.
A jeśli spojrzymy jak COVID-19 wpłynął na sytuacje zawodową osób o odmiennym kolorze skóry na całym świecie od razu zauważymy, że osoby takie również ucierpiały w nieproporcjonalny sposób.
Co więcej, zawiązany latem ubiegłego roku ruch społeczny Black Lives Matter uzmysłowił ludziom istnienie nierówności, na których oparte są systemy oraz procesy społeczne, często wspierane przez instytucje państwowe i prywatne. Szefowie wielu organizacji dopiero wtedy dostrzegli istniejące nierówności i trzeba będzie włożyć mnóstwo pracy i wysiłku w naprawienie i stworzenie systemów promujących równość i sprawiedliwość.
Jaką wiedze na temat branży gier wideo posiadałaś przed dołączeniem do Ubisoft?
RS: Branża gier wideo pełna jest prawdziwych pasjonatów. Wciąż boryka się problemami na tle różnorodności i tolerancji, ale to oznacza, że są obszary rokujące poprawę i rozwój.
Wszyscy na pewno zdajemy sobie sprawę, że przeciwdziałanie wykluczeniu w grach będzie wymagało mnóstwa pracy. Stawiam dopiero pierwsze kroki w tej branży, więc przede wszystkim chcę się uczyć i coraz lepiej poznawać zespoły Ubisoft oraz społeczność naszych graczy.
Zjawiłaś się w Ubisoft 1 lutego. Jakie było twoje pierwsze wrażenie po przybyciu do firmy?
RS: Jeszcze zanim zaczęłam pracę, gdy tylko informacja o moim przejściu do Ubisoft została ogłoszona, dostałam istną lawinę wiadomości na LinkedIn, w których ludzie gratulowali mi i życzyli powodzenia.
Teraz, gdy już jestem na miejscu, członkowie różnych zespołów chętnie poświęcają mi czas, godzinami tłumacząc mi jak wygląda kultura pracy i co robią poszczególni ludzie. Każdy, kogo tu spotykam okazuje mi pomoc i wsparcie. Od razu rzuca się w oczy pasja i miłość do tego, co robią . Oprócz tego, firma sama rozumie potrzeby zmian i podchodzi do nich w otwarty sposób.
Masz jakieś rady lub podpowiedzi dla osób, które chcą podjąć konkretne działania celem poprawy różnorodności i tolerancji w ich miejscach pracy?
RS: W zależności od tego na jakim etapie są te działania, ja zaczęłabym od poszerzenia własnej wiedzy w tym temacie i poświęciła czas na czytanie i słuchanie. Informacje można czerpać z różnych źródeł i narzędzi, czy to z nagrań w serwisie YouTube, z książek, filmów, podcastów czy artykułów. Gdy już wykona się pracę niezbędną do zbudowania własnej wrażliwości i zrozumienia, można zacząć stosować zdobytą wiedzę w praktyce. Świetnym początkiem są grupy zasobów pracowniczych (employee resource group), w których można szukać wsparcia, jeśli istnieją w danym miejscu pracy; można uczestniczyć w spotkaniach poświęconych różnorodności i przeciwdziałaniu wykluczeniu; i budować relacje z ludźmi którzy są od nas inni, starając się przyjąć ich punkt widzenia.
Trzeba też pamiętać, że jeśli chcemy być tolerancyjni, musimy to robić świadomie. Wbrew temu, co może nam się wydawać, tolerancja wcale nie jest naszą naturalną cechą. Należy więc słuchać, czytać i myśleć o rzeczach, poprzez które możemy mieć wpływ na innych – to zawsze dobry początek.
Jeśli prowadzi się rozmowy na takie tematy, trzeba też przygotować się na to, że będą one trochę niewygodne. Ucząc się i rozwijając w tym obszarze, należy pamiętać o tym, że pewne koncepcje i perspektywy będą dla nas nowością i początkowo nie zawsze muszą się nam wydawać sensowne. Wszyscy musimy uczyć się, jak radzić sobie z niewygodnymi tematami. Ale ważnym jest, aby podchodzić do nich z pozytywnym nastawieniem i na początku tej przygody nie stawiać sobie i innym zbyt wygórowanych wymagań.
Jeśli prawidłowo odrobicie tę pracę domową, nic nie powstrzyma was przed działaniem. Nie bójcie się! Starajcie się na wszystko patrzeć z rożnych perspektyw, nie zasięgajcie ciągle rady tych samych osób i bądźcie uczciwi i empatyczni w swoich kontaktach z innymi. To drobne, codzienne czynności, które czynią świat bardziej tolerancyjnym. Nic nie powinno być dla was za trudne czy zbyt onieśmielające.
